Հայ ժողովրդի առաքելությունը, որպես հավաքական քաղաքալկան ազգ, փակում և ուզում են ավարտել արդեն մի հազարամյակ: Մի հազարմյակ է՝ չի ստացվում ու մի քանի հազարամյակ էլ չի ստացվելու...
Գուցե այսօր շատերը հայտարարեն, որ Ապրիլ 24-ին քաղաքական տեքստեր ու հայտարարություններ անել չի կարելի, թե պետք է «հարգել օրվա խորհուրդը» և այլ նմանօրինակ պաթետիկ պնդումներ առաջ քաշեն, բայց ես այդ տեսակետին համակարծիք չեմ։ Ճիշտ հակառակը՝ հենց այս օրը պետք է հնչի քաղաքական խոսք, հստակ դիրքորոշում...
Առաջարկում եմ նայեք այս ռեպորտաժը և հիշեք, թե ինչ կայացած ու ամուր պետականություն եք ունեցել ընդամենը 10 տարի առաջ:
Նայեք ու վերհիշեք, թե Հայաստան-Արցախ-Սփյուռք եռամիասնությունը, նախագահ Սերժ Սարգսյանի գլխավորությամբ, 100-րդ տարելիցի կապակցությամբ ինչպես էր մոբիլիզացրել ամբողջ աշխարհը՝ Հայոց Ցեղասպանությունը կրկին դատապարտելու և ճանաչելու պահանջով...
Շուրջ 3 տարի առաջ քաղաքացիական նախաձեռնությամբ Ազգային ժողով էր ներկայացվել «ՀայաՔվե» շարժման կողմից մշակված «Հայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգրքում լրացում կատարելու մասին» օրինագիծը, որին կողմ էին քվեարկել պահանջված շեմը գերազանցող առնվազն 58 հազար քաղաքացի...
Քեզ երկիր պագանելով, Տէր Աստուա՛ծ մեր, գոհանամք զՔէն յաղագս խաղաղութեամբ անցուցանելոյ ի մէնջ զերկարութիւն տուընջեանս: Տո՛ւր մեզ, Տէ՛ր, աղաչեմք զՔեզ, զերեկս եւ զառաջիկայ գիշերս առանց մեղաց եւ առանց գայթակղութեան անցուցանել...
Հնարավոր չէ, որ դուք կորչեք, Իմ որդիներ, որովհետև ձեր մեջ կա կյանքի կյանքը. այն կյանքը, որ բազում դարերի ընթացքում ոտքի վրա է պահել Իմ հետևորդներին` վտանգի, թշնամանքի, հակառակության ու տրտմության ժամանակ...
Անսահման հպարտ եմ, որ որդիս հայրենատեր է մեծանում։ Հազարավոր մղոններ հեռու եմ իրենից հիմա, բայց ամբողջ էությամբ զգում եմ նրա ոգին։ Ունենալու ենք շատ պայծառ ապագա, հզոր երկիր՝ իր հզոր քաղաքացիներով...
Մեր ներկա վիճակն ու անկախություն կոչեցյալ ժամանակահատվածում մեր քաղաքականությունը կարող է կարճ ձևով բնութագրվել որպես ամնեղսունակ ու շուստրի քայլերով, երբեմն էլ վազքով դեպի հերթական փոսը գնալու ընթացք։
Նման իրավիճակում մեր գիտակցությանը չի հասնում այն բանը, որ մեր ընթացքը ուրիշների գոյապայքարի հետևանք է՝ հիմնականում անկախ մեզնից...